In mij kolkt een woeste zee,
die bij springvloed tranen
golvend voedt
Zoute, zilte druppels benemen
het zicht van binnen en buiten,
de zielezee doet ze uiten, zodat
de druk van binnen verlivcht
Sporentrekkend in ogen, op
huid, de ziel loopt over, komt
golvend eruit
Storm neemt af, zee komt
weer tot rust en traag wordt
weggeveegd, de laatste traan,
die ziltig kust
Laat wat van je horen