Woest verlangen

Ik vind je aardig, ik vind je leuk.
Just how it’s suppose to be between friends.

Maar dan..
Jij en ik.
Vuur en aarde.
Twee tegenpolen,
die elkaar zo aantrekken.
Een onverklaarbare chemie,
nieuwsgierig naar het onbekende.
Naar jou.

Jouw lippen op de mijne.
Daar heb ik zo van gedroomd.
Jouw handen over m’n lichaam.
Ik heb het niet meer.
Mijn lijf verlangt zo naar jou.
Een woest verlangen.
Ongekend.

Tweestrijd, verwarring.
Ik wil je.
Maar het kan niet.
Ik wil je.
Maar het mag niet.
Ik wil je.
Maar ik heb een belofte gedaan.
Maar toch, ik wil je..

Je laat me niet los.
Ik word steeds weer naar je toe getrokken.
Mijn lijf verlangt zo naar jou.
Een woest verlangen.
Ongekend.