Nauwelijks ontwaakt,
laat de wijdte zich genadeloos geselelen door een striemende ooster, en laat zich gedwee bestuiven
door wit bevroren water dat poriën vult en alle details doet vervagen.
Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen,
met kragen hoog en lage mutsen, trotseren zij de oogverblindende adem,
adem die bijt en striemend
de ogen doet vertranen.
Winterstoer
(Nog geen stemmen)
Laat wat van je horen