Winterdepressie

De kou kruipt in mijn kop
De grond van mijn hart bevriest
Het grijs van de zonneloze luchten mengt zich met het rode bloed in m’n lijf
Het heilige vuur in me voert een ongelijk gevecht met de dodelijke wind
Het is winter en het is koud in mij
Ontzield het zomerse élan van mijn ziel
Mijn ogen schreeuwen om warm licht
Mijn huid verlangt naar het vuur van de koperen ploert
Maar de zomer is dood
Begraven onder de sneeuw
Kon ik maar zomers zijn als het vriest
Kon ik maar schijnen als het donkert
Kon ik maar zonnig wezen wanneer de maan de dagen regeert
Maar ik kan het niet
De winter houdt me in een wurggreep
En heeft bezit van me genomen totdat de vogeleieren breken…