Ik zie een stoet de berg opgaan,
schreeuwend en hopend op de dood.
Hij blootsvoets een opdracht, onmenselijk,
zwaar maar met een kracht zo groot.
Voor Hem vielen de stemmen stil,
zijn woorden waren voor de Vader.
Zelfs zij die zo tegen hem waren,
kwamen uit respect wat nader.
Ik zie een stoet de berg opgaan,
schreeuwend en hopend op de dood.
Vader waarom heeft U Mij verlaten,
diepe wanhoop voelbaar in Zijn nood.
Voor ons was het dat hij zijn leven
daar op liet hangen aan een kruis.
Ik zie een stoet de berg opgaan,
vergeving van zonden, wij zijn thuis.
Laat wat van je horen