Verschrikte vogels
kijken naar het avondblauw
naar de schaduw
van de eeuwigheid
als het zilveren licht
van twinkelende sterren
weerspiegelen in je ogen
stilte legt zijn schaduw
in de blauwe tuin
als de nachtegaal droef fluit
als engelen klapwieken
en vreugde brengen bij het kind
dat warme zoekt
aan zijn moeders hart
een warmte waar wij
allen naar verlangen.
Laat wat van je horen