De lach op je gezicht,de vreugde in je ogen.
Je wist niet dat ik kwam en dat maakt mij,
Zo verdrietig omdat de afstand, het niet mogelijk maakt,
Om even binnen te wippen, terwijl ik weet lieve man.
Dat jij het zo nodig hebt op dit moment even niet aan de,
Ziekte denken en de behandelingen,maar huilen van het lachen en,
Genieten van de mensen die er zijn voor jou.
Ik had je toch gezegd, dat ik de wereld zou brengen.
En dat blijf ik doen omdat ik voor altijd,
De lach op je gezicht wil blijven zien.
Laat wat van je horen