Het lied van de raven
was al snel gedaan toen
hun stemmen het begaven,
maar hun stemmen het begaven,
maar hun vleugels op en neer bleven slaan.
Ze vliegen de zwarte lucht in,
door de mensen de nacht genaamd,
met hier en daar een ster erin.
Ze volgen de wind
die stilletjes gehoorzaamd zijn geplande koers voort te zetten.
Raven hebben venijnige ogen
waarbij ze nauwkeurig kunnen opletten,
vervolgens worden ze door
de leegte meegezogen
in deze donkere nacht
die voor hen is besteed.
Het geeft hen overlevingskracht,
en meestal hoor je dan hun kreet.
Dat noemt men het lied
van de zwarte raven,
dikwijls is het snel gedaan
omdat men dacht dat hun
stemmen het begaven,
maar eigenlijk was er
niets mis gegaan.
Laat wat van je horen