Overal gesloten deuren,
die niet open willen gaan.
Mensen lopen tegen mij te zeuren,
maar ik kan ze niet verstaan.
Het liefste zou ik gillen,
maar mijn stem maakt geen geluid.
Hoe graag ik ook zou willen,
ik krijg er nog geen zuchtje uit.
Overal zijn mensen,
overal om me heen.
Het zijn er meer dan ik zou wensen
en toch voel ik me alleen.
Niemand ziet me, niemand hoort me,
niemand weet dat ik besta.
Een gevoel van eenzaamheid
zit me achterna.
Door wanhoop en verdriet
worden de tranen in mijn ogen,
zonder dat iemand het ziet
de leegte in gezogen.
Laat wat van je horen