Weer ben ik iemand verloren,
weer ben ik iemand kwijt.
Ik hoef geen praatjes
meer aan te horen,
maar ik mis wel de gezelligheid.
Zo vrolijk als ik thuiskwam,
zo verdrietig ben ik nu.
Het valt niet aan mij te zien,
ik vraag me alleen af, wat nu?
Zonder hem weer een leegte,
diep in mijn hart
een gezellig persoon.
Was er maar zo één als jij,
al was het maar een kloon.
Echt veel woorden heb ik niet,
maar ik word overdonderd met verdriet.
De tranen willen niet komen,
maar met dit gedicht
toon ik mijn verdriet wel.
Ik kan nu enkel naar
herinneringen gissen,
want hij is weg,
dat snap ik ook wel.
Ik kan u nu alleen nog maar missen.
Afscheid nemen is het moeilijkste, maar het moet maar.
Dag opa,
hou van u en rust in vrede.
Laat wat van je horen