Ten volle heb ik jouw spreuken nooit begrepen.
Demagische en wijze cirkelwoorden misgrepen.
Andere lettergrepen.
Nooit iets merkbaar in je ogen.
Zij spraken realiteit,nuchterheid.
En toch steevast belogen,
Misleid, door jouw pauselijke bullen.
‘k Dans nu in een leeg theater pasjes van het Zwanenmeer die niets kunnen onthullen.
Omgewoeld het parket in zilt en
regenwater.
Bij machteloos afscheid zonder jouw portret.
Tenzij…ik jouw zelfde leven zou kiezen.
Dan zou ik me echter zelf verliezen…
Laat wat van je horen