Wanneer dag zich zelf staakt
Zet zij haar mooiste gezicht ten hemelen hoog
En lacht naar zon die haar ogen sluit
Terwijl maan voor haar schijnt.
Nacht……
Geeft ons haar gewenning aan dag van morgen.
Want nacht slaapt nooit zo weet zij wie dag is.
En weet dag wie nacht is.
Nacht als adem voor onze rust.
Dag slaapt met ons.
Is nacht haar plezier.
Haar bedachte slaap om stilte en rust.
Ontluikt haar prachtig bestaan.
Berust op de rede van toevalligheid die het overnam.
In ons en andere .
En de nacht in het bijzonder.
Laat wat van je horen