Ik weet zo goed wat je voelt als je naar me kijkt,
Wenende en met tranen als parels op je wangen;
Vol verdriet dat blijft ook als de tijd verstrijkt,
Op zoek naar geluk en misgelopen verlangen.
Je kijkt triest naar mij en wil dat ik het begrijp;
Maar ik zie die geesten niet die jou bedreigen.
Ik voel me voor jouw problemen echt niet rijp.
En wil dat je van die fantasieën gaat scheiden.
Maar hoezeer ik ook mag willen en wensen
Dat je die angstaanjagende gedachten verdrijft
Jouw spoken maken je angstig voor mensen,
Scheppen je eigen wereld waarin je wegdrijft.
Laat wat van je horen