Mijn lieve zoon

Toen je uit mijn buikje kwam was
je 3 weken te vroeg
Maar aan je snuitje zag ik genoeg
Je donkere ogen zagen me direct
Dat gaf een overweldigend effect
Je lag in mijn armen
met een blik vol vragen
Zoals,waar zouden ze me nu heen dragen
Ik streelde beschermend je hoofdje
Toen wist je,
het wordt hier geen zootje
Je groeide op en al
vlug stelde IK me vragen
Zoals:hoe kan ik al
dat kattekwaad dragen
Ik noemde je de brave deugniet
Je had altijd wel iets
in het verschiet
Steeds moest je de clown uithangen
De leerkrachten konden zich
soms wel verhangen
Maar dan zagen ze op je
gezicht HET lachje
En dat redde steeds je hachje
Nu ben je 15 en nog even ongeduldig
Maar tegelijkertijd totaal onschuldig
Er schuilt in jou helemaal geen kwaad
Maar volg toch altijd een goede raad
van je moeder.