Mijn lieve opa,
Zomaar was hij weg.
2 weken maar,
Zat de kanker hem achterna.
De ziekte was te sterk,
Opa net te zwak,
Vandaar dat de kanker
alles aanstak.
2 weken,
Slechts 2 weken maar,
En het was voorbij.
Opa was zomaar weg.
Niet meer bij mij.
We missen je zo erg,
Het is niet te beschrijven.
Al mijn woorden die ik
nog had willen zeggen,
Vormen zich nu tot een berg.
Mijn hart doet nog steeds zo’n zeer,
Maar wat u voor ons gedaan heeft,
Vergeet ik nooit meer!
Laat wat van je horen