Ooit
heb ik jou gezien,
iets
is blijven hangen,
een stil verlangen.
Misschien
had jij gedacht:
ik had meer verwacht.
Ik was heel tevree,
maar
het zat niet mee,
veel
kan ik geven,
vaak
in dit stomme leven.
Veel gezelligheid
na wat intimiteit,
een stille wens
van mens tot mens,
onvervuld,
ongeduld,
de waarheid,
is ook de
onzekerheid.
Ooit
nog terugkeren
naar wat eens was,
even maar,
niet voor altijd,
maar toch
nog even
zweven
en verdrinken.
In een roes
en lang,
heel lang
nog genieten,
van een stil verlangen,
dat is blijven hangen.
Laat wat van je horen