De stilte in mijn hoofd,
eerst zo klein als een zandkorrel,
breidt zich uit als een olievlek
Nu groot als een medicijnbal
De stilte groeit uit mijn oren
Door mijn kruin wringt zich het niets
Ik kan mijn eigen voetstappen weer horen
Het grind onder mijn zolen krijgt geluid
en de vogels zingen niet meer achter dichte deuren
Nu de stilte op de bank ligt van mijn rusteloze brein
kan ik ook weer mijn lichaam voelen
Mijn benen worden zwaar
en ik word herinnerd aan mijn zitvlak
De stilte serveert ruimte
Alle kanalen gaan open
In meditatie ligt welzijn besloten…
Laat wat van je horen