Jij was er altijd

Aan een onbezorgd leven,
werd plots een eind gemaakt.
Zomaar onderuit gehaald,
ben ik je helemaal kwijtgeraakt.

Jij was er altijd…

toen ik je nodig had,
brak jij mijn val.
Je liet me nooit alleen
ook al vond je me mal.

Jij was er altijd…

toen ik het moeilijk kreeg.
Je sprak wijze woorden
en bood me een plekje aan.
Weet je nog toen we ontspoorden?

Jij was er altijd…

in de meest vreugdevolle momenten.
Je was steeds een opvallend figuur,
met je gejuich en uitbundig vertier.
Feesten had je meegekregen van Moeder Natuur.

Jij was er altijd…

helaas “was” en niet “bent”.
Ineens was je het noorden kwijt.
Wist ik maar wat je bezielde,
dan had ik je van alle kwaad bevrijdt.

Jij was er altijd…

goeie herinneringen nemen de bovenhand.
Onrust maakt plaats voor begrip.
Woede verdwijnt met al zen facetten.
Even alles op een rij voor ik met de vingers knip.

Jij bent geweest…

ik zag je als mens heel graag.
Je was een lieverd, een bloem,
die nog verder open moest bloeien.
Mijn hart slaat sneller als ik je naam noem.

Ik zeg je geen vaarwel maar tot kijk…
ooit kom ik je vervoegen in dat Hemelse Rijk…