Vader, tilt Ú mij op een rots
die mij te hoog is,
want ik kan er zelf niet bij.
‘k Zit vast in m’n gevangenis
van zorgen,
ik voel mij niet meer vrij.
‘k Verlang naar uw nabijheid
want ik heb U nodig Heer
en ik weet dat ik daar zijn mag
in uw wondere liefdesfeer!
En op een hoge rots getild
door U, mijn liefdevolle Vader,
kom ik weer helemaal tot rust,
want Ú geeft mij die levenslust
en zegt dat ik uw wonder ben
die mij met liefde heeft gemaakt.
Heer, diep heeft U mij aangeraakt…
Dan, als vanzelf begin ik te zingen,
’t is een danklied aan U,
voor álle fijne zegeningen!
Laat wat van je horen