Hoe zou ik andere mensen kunnen zeggen
dat rouwen echt niet zo maar over is?
Het is zo moeilijk
soms om uit te leggen
over die lege plek,
en het gemis.
Het overvalt me op
een onverwacht moment
bij ’t horen van jouw lievelingsmuziek,
of bij een motor met
daarop een stoere vent
of zomaar ergens tussen veel publiek
Dan hoop ik,
dat er mensen om me heen staan,
die weten, zonder dat ik het hun zeg,
hoe groot nog het
verdriet is om jouw heengaan.
En dat er een arm om me heen wordt gelegd.
Dat iemand zegt:
“je mag gerust nog huilen.
Het kan zo snel toch
nog niet over zijn?
Je hoeft met je verdriet
niet weg te schuilen.
Iemand verliezen doet
immens veel pijn.”
Laat wat van je horen