Hier ben ik weer Heer,
Met mijn hopeloze woorden steeds weer.
Alles gaat nu gewoon fout,
Is er nog iemand die van me houd?
Huilen ging mij makkelijk af,
Maar nu… het lijk wel een straf.
Huilen lukt niet meer,
O Heer, wat doet dit vreselijk zeer!
Waar bent U… waarom is het toch zo stil?
Is dit nou echt Uw wil?
Is dit mijn beproevingstijd?
Of staat U toch met uw armen wijdt?
Waarom lijkt U toch zo ver hier vandaan,
Of leef ik nu in mijn eigen waan?
Waarom toch altijd dat gevoel…
Mis ik nu mijn doel?
Snapt U Heer…?
Ik wil U niet pijn doen keer op keer.
Leid mij met een zachte hand,
Naar Uw beloofde land!
Soms moet dat door een diep dal,
En gaat dat gepaard met een harde val.
En lijkt het alsof U mij niet meer kent,
En dat U mij vergeten bent.
Heer vergeef mij voor mijn vragen,
En mijn eindeloos klagen.
Want U zegt zelf, “gij wordt door Mij niet vergeten”.
En dat mogen wij allemaal weten!
Bedankt voor Uw geduld,
En dat U mijn hart altijd weer opnieuw vult.
Heer raak mij toch weer aan.
Dan kan ik in mijn storm ook weer even recht op staan.
Laat wat van je horen