Het licht ging uit

Het is al negen jaar geleden,
dat je weg bent gegaan,
het licht uit deed,
dat niet meer aan kan worden gedaan.

Drie jaar lang was je ziek,
toch bleef je ervoor gaan!
Maar het was al te laat…
er kon niks meer aan worden gedaan.

Je blies je laatste adem uit,
en verloste zo jezelf van het leiden.
Het deed zoveel pijn,
het maakt niet uit
wat ze allemaal zeiden!

Het was mijn moeder die daar lag!
En het was de laatste keer…
dat ik haar zag.

Met die herinnering,
leef ik elke dag,
Haar pijn en verdriet,
maar ook de liefde die ze me gaf,

Mama, ik zal je nooit vergeten,
je maakt een deel uit van mij.
Lang heb ik je niet gekend,
maar je blijft voor altijd bij mij.