Voor die tijd geen rust, geen waarde
Voor die tijd was ik op zoek
Naar een doel op deze aarde
Naar mezelf, wat nu, en hoe
In die tijd één lange achtbaan
Emoties die ik nog nooit had
Kwamen ineens op mijn pad staan
Het gevoel van een warm bad
Al die tijd in mijn gedachten
al die tijd maak je me gek
je hebt mijn pijn lang doen verzachten
gaf mijn emoties rust en plek
In die tijd, rondom gelukkig
ook al deed ik mensen pijn
en ook al deed je soms wat nukkig
Bij jou wilde ik steeds zijn
Na die tijd onrust en dromen
‘k Heb angst in waarheid over zien gaan
Ik had het aan moeten zien komen
Maar kon die gedachte steeds niet aan
Voor altijd, niet voor heel even
Voor altijd, ondanks de pijn
Dankbaar voor wat ik mocht beleven
Gebroken door wat zo moest zijn
Ik zal altijd blijven wachten
Op een soortgelijk geluk
Als niet met jou, dan met een ander
Voor nu het einde, ik zit stuk
Laat wat van je horen