Herinnering om vervolgens vergeten te worden

Geschreven door: Francis - Onderwerp: Verdriet gedichten

Niemand kan blijven
en niemand kan gaan.
De zon gaat onder,
de fakkels branden.
Het water kabbelt,
er is gelach.
Kon het maar voor altijd zijn,
En niet achterblijven in een herinnering om vervolgens
vergeten te worden.
De warmte die als een
wolk in de lucht zweeft.
Het is een troost voor
een eigenlijk treurige avond.
Want niemand kan blijven
en niemand kan gaan.