Heel alleen

Bij het vallen van de duisternis
Het verdriet van het gemis
Voel ik me heel alleen
Met alleen het donker om me heen

Mensen komen en mensen gaan
Sommigen voorgoed
En dan voel ik zomaar een traan
Omdat het zoveel met me doet

Het moeilijkst van een afscheid
Is de herinnering aan wat je missen moet
En dat je na een hele tijd beseft
Hoeveel pijn dat doet

Maar bij het ochtendgloren
Wanneer ik weet dat ik door liefde wordt omringt
Denk ik aan die die ik heb verloren
Maar hoor de vogel die zo vrolijk zingt

Dit is mijn leven
En hoe het ook zal gaan
Ik wil enkel mijn liefde geven
Aan de mensen die achter mij staan

En ik heb nog steeds vertrouwen
In alle tijd die me nog rest
Want mensen die op mij bouwen
Kennen me toch het best

Met dat alles in zicht
Vergeet ik de duisternis
Zie ik alleen het licht
En hoe mooi alles is!!