Late zonnestralen doorklieven
de eenzame wolk boven
het verlaten strand
De warme drukte van de beschaving maakt plaats voor de rust
van de natuur
Meeuwen cirkelen rondjes in de lucht, zoals zij dit al eeuwen doen
De stilte wordt alleen onderbroken door geruis van de
onvoorspelbare golven
Ik kijk verliefd naar dit geschenk uit de hemel en ik zou me zelfs gelukkig kunnen voelen,
als jij bij mij zou zijn
Maar je bent er niet
en dat doet pijn
Pijn is een gemakkelijk woord,
maar dekt niet de lading
van mijn gevoel
Niet pijn op 1 plek,
maar mijn hele lijf is gegijzeld
door de hartepijn die ik nu voel
Hartepijn, hartepijn,
zal het ooit over gaan
Hartepijn, hartepijn,
hiervoor is geen medicijn
Wanneer zal jij mij weer zien staan
Wanneer zullen wij weer samen zijn.
De wind fluistert niet meer,
maar verheft haar stem
De golven verliezen langzaam hun onschuld en het kabbelen
evalueert in gebeuk
De wolken winnen hun strijd
van de zonnestralen
Ik voel me verloren,
maar de natuur geeft nooit op
Het lijkt alsof zij wil zeggen,
alles komt goed
Zij voelt nog voor jou,
zij voelt nog voor jou
Ook zij voelt de hartepijn,
de hartepijn
Haar liefde is alleen voor jou,
en ook zij heeft spijt.
Hartepijn, hartepijn,
zal het ooit over gaan
Hartepijn, hartepijn,
hiervoor is geen medicijn
Wanneer zal jij mij weer zien staan
Wanneer zullen wij weer samen zijn.
Gesterkt door de wijsheid
van de natuur
Ga ik op weg naar haar
Vol met mooie gedachten
op dit late uur
Mijn kussen zullen
haar tranen verjagen
En we zullen elkaar net zo lang vasthouden, totdat onze liefde
de hartepijn heeft verslagen
Hartepijn, hartepijn,
het zal over gaan
Hartepijn, hartepijn,
jij en ik zijn het medicijn
Gelukkig zie jij mij weer staan
Voor altijd zullen wij nu samen zijn.
Laat wat van je horen