Een prachtige vlinder fladdert vrolijk door de lucht,
gekleurde vleugels steken af tegen de zon
haar schoonheid ontlokt bij mij een bewonderende zucht.
Zij weet van niets en gaat gewoon haar gang
Voelt geen angsten en is nergens voor bang
Zij leeft haar eigen leven, maar ooit zal de vlinder sterven
Toch zal haar lust in het fladderen hierdoor niet bederven.
Plots verlies ik haar langzaam uit mijn gezicht.
Haar vleugels broos in handen van onze hemelse vader
Opgezogen door het voorbestemde heldere licht.
Waar ze naar toe vliegt en de hemel komt nader.
Nu zou ik ook even een vlinder willen zijn
lekker fladderen in het warme zonlicht
richting mijn lieve moeder
die ik zo lief heb….
En roepen mama ik mis
iedere dag je lieve gezicht.
Laat wat van je horen