Al vroeg in de ochtenddauw
kraaide de haan zijn veren uit.
Buiten, de lucht, oh zo grauw
een enkele zonnestraal en wat vogelgefluit.
De verkleurde bladeren aan de bomen
al liggen de meeste op de grond.
De gedachte alleen al
om buiten te komen,
dat men daar niet eerder
stil bij stond.
Nu de middag is aangebroken
en de zon hoog aan de hemel staat.
Is het tijd om de boel
nog wat op te stoken,
voordat de zon weer ondergaat.
Ieder moment kan het weer veranderen,
de omstandigheden zullen
je nog eens verrassen.
De redenen zijn om het een of andere,
dat je het klimaat niet
aan kan passen.
De lucht wordt langzaam rood gekleurd
en de schemering is bezig.
Hoe snel zo’n lucht verkleurt,
ondertussen is de maan
ook al aanwezig.
Er speelt nog een witte gedachte,
tussen de bladeren en de maan.
Men ligt nog rustig af te wachten,
om dadelijk een droom in te gaan.
In dromen staan dingen geschreven,
over mensen met dezelfde eigenschappen.
Die zich het eenvoudige leven,
vaak wel anders laten vertrappen.
Laat wat van je horen