Ik snap niet wat ik ooit in je zag.
Misschien waren het je mooie ogen.
Of je lieve lach.
Met die lach liet je me smelten.
Die ogen waar ik in verdronk
Jij wilde me niet helpen,
waardoor ik verder zonk.
Verder tot de bodem
die ben ik nu voorbij.
Ik kan heus zonder je
en jij vast zonder mij.
Laat wat van je horen