1001 gedichten om te lezen!
In de uitvaart van je leven
vol van lach en liefgetoon
was jij als de dood voor ’t sterven
zou je doorgaan tot… Ofschoon
toch de ogen zich nu sloten
en je jij stopte met zijn,
gaande in het traanloos zuchten
vol van ’t echte, zonder pijn
Bij ons blijvend, lichter stralen
van jouw eigen winterzon
Wij jou ziende vanuit morgen
hoe jij gisteren schijnen kon.
Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen