De herfst heeft zijn bladeren verloren
En de winter heeft zijn eerste kou achtergelaten
De eenzaamheid begint zijn tol te eisen
De dagen zijn leeg
De dagen zijn lang
En bovenal erg donker
Ik kijk starend naar buiten
Er gebeurt niet veel
Wat auto’s die heen en weer rijden
En zo heel af en toe een verdwaalde fietser
Het doet troosteloos aan
Het plotselinge getik van de regen op mijn raam
Het zet mij weer aan het denken
Wat moet ik met mijn leven?
Is dit nu hoe het gaan zal?
Ik wil wel veranderen
Ik wil wel meer leven
Maar ik kan het niet
De eenzaamheid is mijn houvast geworden
De eenzaamheid laat mij niet meer los
Het heeft mij gevangen.
Laat wat van je horen