Een zonnestraal die je liefde steelt

Ik moet steeds weer denken.
Toen ik jou voor het eerst zag.
Toen ik voor het eerst in je ogen keek.
Voor het eerst hoorde ik je lach.
Het was je zoete stem
en je bruine krullen waar ik voor viel,
mijn hart ging te keer als een draaiend wiel.
We gingen op stap,
jij pakte mijn hand en
ik voelde me zweven
als een meeuw op het strand.
De dag dat de schaduw won van de zon.
De dag dat een zonnestraal,
het van deze liefde won.
Hij pakte je liefde ver met zich mee,
over het strand,
en het water van de zee.
Toen de zonnestraal verdween,
was het enkel nog de zon,
die onze liefde uitscheen.