Een leeg hart

Een hart zonder woorden.
Is geen goed hart meer.
Ik voelde me leeg keer op keer.
Door wie kwam dat nou.
Iemand die mijn hart breken zou.
Breken met zijn giftige woorden.
De woorden die andere niet hoorden.
Zijn blik zijn lach.
Dat was alles wat ik zag.
De rest kon ik niet zien.
De rest wilde ik niet aanzien.
Blind van de liefde was ik.
Alles dat door zijn ene blik.
Ik had moeten luisteren.
Wat andere mij deden toefluisteren.
Maar dat wilde ik niet.
Door me eigen schuld heb ik nu veel verdriet.
Nou zit ik hier zonder gevoel, Zonder enig doel.
Spijt dat is wat ik heb..
Alles wat hij deed,
alles was gewoon nep!
Hoe kon ik toch zo dom zijn?!
Mijn hart is nou een en al pijn.
Waarom deed je dat me nou aan.
Er is iets wat jij wilde zien,
mijn traan?
Nu heb je zin.
Denk maar niet ‘ik win’.
Toch ben ik sterker dan ooit tevoren.
Niks in mijn hart is nu verloren.
Het is alleen maar leeg.
Er is veel stuk gegaan,
nu ik alles bij elkaar veeg.
Geen gevoel meer in mijn hart geen verdriet geen kracht.
Dat alles terwijl ik nog steeds op jou woorden wacht.