Een kale rots

De liefde voor je kind
is waar alles mee begint…
je houd ze vast
als 2 zeilen op een vlaggemast
je gunt je kind
de vólle wind
en als je ze laat gaan
gaat dat vast met een traan…
de échte wereld in, vól trots
geleerd van een knalharde rots….
vol scheuren,
schrammen en wat brokstukken
want die kale rots heeft
nooit leren bukken
ooit zitten er 2 kinderen
op een rots…
kijken uit over de zee, vol trots
en zeggen tegen elkaar
zie je dat zeilschip daar?
we zijn net als die
2 zeilen op de mast
dat zeggen ze vast
en als ze terug lopen zeggen ze trots
wat is dát een mooie rots
en de rots, de rots die lacht
want dát had íe niet verwacht….