Kom eens hier even zitten
Ik weet wel je zult denken
Ach, wat heeft het voor zin
Vele woorden heb je vervlochten
Tot zachte,harde koorden
Geen die mij kon strikken
Je handen spreken
Laat mij nu mijn dagen leven
Het zijn er niet meer zoveel
Kom ook ik heb woorden
Tot koorden gevlochten
Ik hield ze in mijn hand
Heb er mijn hart mee gebonden
Voor die van jou
Mijn wegen waren eenzaam
Hoewel ik anders dacht
Liepen we jaren samen
Droomde ieder zijn droom
Maar nu, kom even zitten
En luister toch
De koorden zijn versleten
Liggen verscheurd in mijn hand
Mijn hart leeft amper
Vraagt een woord
Ik weet, alleen jij
Jij die het kan geven
Laat mij toch
Op de plek die ik heb gekozen
mond, oren, ogen
Heb ook ik gesloten
IJs bekleedt mijn hart
In mijn koude hand ligt het
De zon zal het kussen
Hoop ik, al zolang
Ja er was een tijd
Dat jij mij vroeg
Kus me…
Ik heb je niet gekust
Maar kom
Geen woorden nu
Laat mij je omhelzen
De winter is nog lang.
Laat wat van je horen