De stilte van Lorna Moeder

Ons geheim verbrak jij nooit,
Want een moeder houdt in het leven stand.
Ik groeide in jouw dappere stilte.
In lenige dromen liet jij mij bestaan.
Tekens omringden ons toen,
Seinen van jouw vruchtwater vloeiden in tranen.
Wij waren reeds bestemd,
voor dag en dauw.
Alvorens het kraaien van sperwers
en hanen ophouden zou.
Jouw armen omarmden mij als dorstige treurwilgen.
Je vroeg mij nooit te
sterven in jouw hart.
Ik overleefde moeder,
ondanks je vastberaden lijden
en smart.
Jij, een gouden hindenhart,
leeuwin van moed.
Klaveren dame.
Jij vluchtte met mij door onbekende acacialanen.
Je hoeft me geen antwoord te geven.
Bedankt dat je me genietend liet leven.