Zoveel is er neer te schrijven
vol met bloei en lenteklank
zoveel om te overdrijven
maar eerst jou die ik nu dank
Ik dacht dat alles weg was
weg van mij, afgenomen
ik dacht niet na, brak het glas
kon alleen maar verder dromen
over iets onwerkelijks.
Ik dank jou nu, voor altijd
omdat je gaf wat ik vergat
je nam mijn traan, je nam mijn spijt
je zorgde dat ik ’n glimlach had
Heimwee had ik
naar die dingen
die ik haast vergeten was.
Beoordeling: 9,00 Stemmen: 1
Laat wat van je horen