L’Amour pour l’Illusion…
“Kwaadheid” heet jij voortaan.
Argeloze listigheid, deze korte dag.
Je schreden: hartenpijn van stuurs verleden.
Egels maken hun overwintertegels
Rondom hun hoven van eden.
Gent-Zuid: daklozen zonder vel of huid.
Met open kraan dweilen in dit vluchtig bestaan.
Astrologen dansen in kransen
terwijl herders zich verschansen.
In de badkamer: zalmroze bladeren,
de tijdeloze kerstster in afscheidswoorden verscheurd.
Vormloos verkleurd.
Een Maagd weent weerloos bij de zee.
Ijskoud nu, na volle maan in splinterlicht vergaan.
Morgen dartelen nieuwe onnozele kinderen door het sprookjesbos.
Kastanjevuur, pittigheid, rode blos.
Een eenzame engel turend met vleugels opengereten.
Vlucht mijn voze vrienden.
De kortste dag vergeten…
Voortaan, zal jij stille kwaadheid heten.
Laat wat van je horen