-November-bladeren schilderen de dood in de bomen.
November is droef en kil ; de winter zal komen.
Maar reeds ontspringen er botten aan de takken;
hoop op nieuw ‘leven’ ; de natuur zal zich herpakken.
-De November van mijn leven ziet uit op een winterse dood.
Mijn leven wordt ‘kil’, en de duisternis groot.
Ik zie geen botten in vreugde ontspringen;
misschien is er voor mij dan geen herbeginnen?
-Maar…zijn ook mijn kinderen die nieuwe ‘botten’ niet?
Zij vertoeven in vreugde, nog geen November in het verschiet …
Mijn geest vloeit uit…; en zal niet verzwakken;
maar wordt in de eeuwige ‘ziel’ hernomen ; het ‘leven’ zal zich herpakken.
Laat wat van je horen