Woorden in de wind
Wiens adem de wereld tot leven brengt
Hoor mijn stem, als van een kind
Gij die wijsheid en krachten kent
Laat mij verwijlen in de pracht
En laat mijn ogen altijd herinneren
Het rood en paars van de dageraad, die ik zo betracht
Een schoonheid die blijft nazinderen…
Maak dat mijn handen UW werk respecteren
Scherp mijn gehoor opdat ik Uw stem kan registreren
Maak mij wijs om te begrijpen, wat Gij hebt geleerd
De lessen in elk blad en elke rots gegraveerd
Ik zoek de kracht, niet om boven mensen te staan
Maar om de strijd met mezelf aan te gaan
Ik wil altijd tot U komen, ieder ogenblik
Met zuivere handen en heldere blik
En als mijn leven zal bezijken
Als de ondergaande zon
Wil ik Uw handen reiken
Zonder spijt, zonder pardon…
Laat wat van je horen