1001 gedichten om te lezen!
De dode in opspraak,
kwam bijna tot leven.
Momento Mori,
nooit gedacht dit te beleven.
Wat is dat wat ik hoor,
een cliché, sorry, ik stoor.
Het leven gaat door,
is dit rust dat ik verstoor.
In de verste verte
nimmer aan tragedie moeten denken.
Vermoeidheid, glad
of alcohol wie moet ik verdenken.
Zelden gesproken,
aardig gesprek, we lachen erbij.
De tijd is gekomen, geen contact,
het blijft hierbij.
Beoordeling: 7,00 Stemmen: 8 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen