Jij was voor mij het mooiste
wat ik me kon bedenken,
als een eerste bloem in de lente,
die haar schoonheid niet eens verloor,
zelfs als zij verwelkte.
Jij was als de mooiste zonsondergang
Waarvan ik de schoonheid nooit
uit het oog wilde verliezen
Zou er voor altijd
achteraan willen gaan.
Nooit meer de nacht meemaken,
Puur omdat ik dan voor jou kon kiezen.
Jij was als de meest rustgevende muziek,
Die me meenam in gedachten en alles deed vergeten,
Maar nu ben ik mijn melodie verloren
En hoor ik enkel de valse noten spelen.
Jij was voor mijn gevoel
verheven boven anderen,
Mijn engeltje in tijden
van zorgen en pijn.
Verwachtend dat dit nooit
zou veranderen
Ben ik mijn engeltje
nu toch echt kwijt.
Maar alles wat jij voor me was,
is niet meer wat je voor me bent.
Alles wat er over is
van het engeltje dat ik zag,
is een beeld van een normaal,
kwetsbaar mens.
Laat wat van je horen