De dag dat jij vertrok
was regen alles wat ik zag
En een kist
zo gladgeglommen van het nat
en kleiner dan herinnering
nog voel ik hoe mijn borst
zich spande
(gil niet, gil niet, gil niet)
en de regen viel gestaag
Nu geef ik dode planten water,
laat op stenen mossen groeien
en de pannen
Ik geef de kat mijn laatste melk
de egel wormen, zelf gegraven,
omgekeerde dood van binnen
Alles is rond, dat zie ik nu
het water dat zich buigt
om jouw gezicht
De wereld rond geweest
Laat wat van je horen