Toen mijn dochter werd geboren

Toen mijn dochter werd geboren
Knusjes in mijn armen lag
En ze zelf nog niets kon zeggen
Schonk ze mij haar liefste lach.

Klein en warm en lekker geurend
In de kromming van mijn arm
lag zij dan zo heel tevreden
Heerlijk zacht en warm.

Ging ze haar eerste stapjes zetten
Om de keukentafel heen
Was haar leven nog wat wankel
Niet standvastig op de been.

Werd mijn meisje een echte kleuter
Ging ze op ondekking uit
Had ik mijn ogen voor en achter
Ik lette goed op de kleine guit.

Toen de basisschool in’t zicht kwam
En werd leren serieus.
Wist zij goed wat ze wilde worden
maakte beslist haar eigen keus.

Steeds een stapje verder ging ze
Bij haar moeders rok vandaan
Alles wou ze zelf ondekken
Zelf op eigen benen staan.

Moeder zijn is iets geweldigs
Maar toch doet het soms wel pijn
Afstand van je kind te nemen
Het zelfstandig laten zijn.

Heeft mijn kind haar moe toch nodig
Ook als een volwassen meid
Dan zijn woorden overbodig
Moeder zijn is dan toch fijn.