Mijn dochter weet niet beter
dan dat ik altijd heb bestaan.
Geboren in een verre oertijd
en nooit meer doorgegaan.
Zij gaat met anderen parallel,
ze gaan van klein naar groot.
Zij weet niet beter dan dat ik,
van altijd ga naar dood.
Maar nee, mijn kind, ik ga niet dood,
ik heb het eeuwige leven.
Ik ben van oertijd tot vandaag,
altijd hier gebleven.
Al eeuwenlang ben ik
ontsnapt aan ’t doodsvenijn.
Mijn dochter wil niet liever,
dan dat ik was, ik ben, zal zijn.
Laat wat van je horen